შეცდომა თუ ტყუილი?!

ინდური კინოინდუსტრიის საქართველოთი დაინტერესების შესახებ დიდი ხანია მიდის საუბრები, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც ეკონომიკის მინისტრი ვერა ქობალია მუმბაიში ცნობილ ბოლივუდელ მსახიობს ამირ ხანს შეხვდა და რის შემდეგაც თბილისში ამ წლის დასაწყისში უკვე იმყოფებოდა ინდოელი კინემატოგრაფისტების ჯგუფი აქაური პირობების შესასწავლად და ქართველი მსახიობების გასაცნობად.

რამდენიმე დღის წინ კი საქართველოში კვლავ ჩამოვიდნენ ინდოელი კინომწარმოებლები პროდიუსერ სურეშ ბალაჯის ხელმძღვანელობით. ყველა ქართული ნაციონალური ტელეარხი ეს დღეები აშუქებს ინდოელი სტუმრების ვიზიტს და ჟურნალისტებიც ოფიციალურ პირებთან ერთად გამუდმებით იმეორებენ, რომ სტუმრები ბოლივუდიდან ჩამოვიდნენ. არავის მხილებას ან კრიტიკას არ ვაპირებ, ყველას თავის გზაზე გაუმარჯოს, მაგრამ საქმე იმაშია, რომ პროდიუსერი სურეშ ბალაჯი არ წარმოადგენს ბოლივუდს. არ ვიცი ეს შეცდომაა თუ ვინმეს მხრიდან განგებ გამოგონილი ტყუილი, მაგრამ ამ პროდიუსერს, რომელიც სამხრეთ ინდოეთის კინოინდუსტრიას წარმოადგენს, ბოლივუდში არცერთი ფილმი არ შეუქმნია.

ინდოეთში მოგზაურის სამახსოვრო

მრავალმა ტურისტმა დააგროვა შესანიშნავი გამოცდილება, რომელიც გვეუბნება, რომ ინდოეთში დაგემართებათ ყველაფერი ის, რაზეც ოცნებობდით და ისიც, რისაც ყველაზე მეტად გეშინოდათ. ამ ქვეყანაში ყველა მკრთალი ფერი სრულ შეფერილობას იძენს და ივსება – ეს სიკეთისა და ბოროტების ფერებია. თქვენ უნდა აირჩიოთ, ვის მხარეზე ხართ, რადგან სამყაროს და ადამიანს ამ ქვეყანაში თავის ჭეშმარიტ ფერებში დაინახავთ!

ამიტომ, „გამოცდილი“ ადამიანებისგან ყველაზე მნიშვნელოვანი რჩევაა: გიხაროდეთ სიცოცხლე, იყავით კეთილგანწყობილი გარშემომყოფთა მიმართ და შეინარჩუნეთ სიმშვიდე, რაც არ უნდა უჩვეულო რამ მოხდეს.

საქართველოდან გამგზავრების მარშრუტები

ყველაზე უკეთესი დრო ინდოეთის დასალაშქრად ოქტომბრის ბოლოდან აპრილის მოლომდე პერიოდია. დანარჩენ დროს მუსონური წვიმები მოდის და უამინდობა მოგზაურობას შეგიფერხებთ, გარდა ამისა, ჩვენს მშრალ ჰავას შეგუებულებს გაგიჭირდებათ ცხელი და ნესტიანი ამინდების ატანა.

ინტერნეტის ხანაში არც ისე რთულია გამგზავრების სასურველი მარშრუტების შერჩევა. უამრავი ტურისტული სააგენტოა, რომლებსაც ტურების შემოთავაზებაც შეუძლიათ და ბილეთების დაჯავშნა–შეძენაც. ტურისტული ტური გარკვეულ კომფორტს გულისხმობს, მაგრამ როცა უბრალოდ მეგობრებთან მიემგზავრები, ან საკუთარ თავზე გინდა გამოსცადო მოგზაურობის მთელი სიამოვნება, თავისი თავგადასავლებით, შესაძლებელია ფიქრი იმაზეც, ინდივიდუალურად შეიძინოთ ბილეთები და სამოგზაურო მარშრუტიც ინტერნეტის დახმარებით განსაზღვროთ. რა თქმა უნდა, ყოველთვის ჯობია, იმხელა ქვეყანაში გამზავრების წინ, როგორიც ინდოეთია, წინასწარ იცოდე, სად მიდიხარ, რომელ ქალაქებში გინდა შესვლა და რის დათვალიერებას აპირებ. ცოტაოდენი ინგლისური და ყველაფრის საკუთარი ძალებით გაკეთებასაც შეძლებთ.

ბოლივუდელ პროდიუსერთა მორიგი სტუმრობა საქართველოში

2011 წლის 21 ივლისს საქართველოს მეორედ ეწვევა ბოლივუდის პროდუსერთა დელეგაცია. როგორც ეკონომიკის სამინისტროს პრესსამსახური იტყობინება, დელეგაციის ვიზიტის „მთავარი მიზანია დაამყარონ ურთიერთობები კინოინდუსტრიის სფეროში მოღვაწე ქართულ კომპანიებთან, ჩაატარონ კასტინგი, დაათვალიერონ კინოგადაღებისათვის საინტერესო ადგილები, რათა შედგეს მოსამზადებელი სამუშაობი ცნობილი ინდური ბლოკბასტერის, განსტერული-ტრილერის “BILLA 2” გადასაღებათ 2011 წლის შემოდგომაზე“.

პრესსამსახურის ცნობით, ინდოელი კინოსპეციალისტების დელეგაცია 21 ივლისს, გამთენიისას, 03.15 საათზე,  დუბაი-თბილისის რეისით ჩამოვა. სტუმრებს აეროპორტში ეროვნული საინვესტიციო სააგენტოს წარმომადგენლები დახვდებიან. დელეგაციის წევრები არიან ინდოეთში მოღვაწე ცნობილი პროდუსერები, რომლებსაც გადაღებული აქვთ 20 ფილმი, სატელევიზიო სერიალები და არაერთი სარეკლამო რგოლი. თუმცა, სამინისტრო მათ ვინაობას არ აკონკრეტებს.

ვიზიტის დროს იგეგმება შეხვედრები ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრთან, კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრთან, საქართველოს ეროვნულ საინვესტიციო სააგენტოსთან და კინოცენტრთან.

მიმდინარე წლის იანვარში თბილისში უკვე იმყოფებოდა ბოლივუდური დელეგაცია პროდიუსერ ნარენდრა ბაჯაჯის ხელმძღვანელობით. მანამდე კი 2010 წლის ოქტომბერში ეკონომიკის მინისტრი ვერა ქობალია ინდოეთში ვიზიტის ფარგლებში ცნობილ მსახიობს შეხვდა და კინოს სფეროში ბოლივუდსა და საქართველოს შორის შესაძლო თანამშრომბოლბის შესახებ ესაუბრა.

გარდაცვლილი ინდოელი გურუს სახლში ათეულობით კილოგრამი ოქრო და ვერცხლი აღმოაჩინეს

აპრილში გარდაცვლილი ინდოელი გურუს სატია საი–ბაბას სასახლეში ათეულობით კილოგრამი ოქრო, ვერცხლი, ძვირფასი ქვები და ქსოვილები აღმოაჩინეს. გურუს საძინებლებსა და პირად ოთახებში 34,5 კგ ოქრო, 340 კგ ვერცხლი და სხვა საჩუქრები იპოვეს, რომლებსაც საი–ბაბას მისი სწავლების მიმდევრები სწირავდნენ. ანანტაპურის ოლქის ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენელთა თქმით, ძვირფასეულობის აწონვა და დათვლა 18 ივლისის საღამომდე გაგრძელდა და ამ პროცესმა 12 საათი დაიკავა, – წერს გაზეთი The Times of India.

გურუს აშრამში, რომელიც ანდჰრა პრადეშის შტატის ქალაქ პუტაპარტიში მდებარეობს, ადრე უკვე აღმოუჩენიათ ძვირფასეულობა, რასთან შედარებითაც ეს ახალი აღმოჩენა არც ისე შთამბეჭდავი ჩანს. 24 აპრილს საი ბაბას გარდაცვალების შემდეგ მისი აშრამიდან გატანილი იქნა 2 მილიონი დოლარის ოდენობის ნაღდი ფული, 98 კგ ოქრო და 307 კგ ვერცხლის ნაკეთობანი. ამ სიმდიდრის მმართველად დანიშნულია სატრასტო ფონდი, რომელსაც უკვე ადანაშაულებენ ძვირფასეულობის განიავებაში. ივნისში პოლიციამ აღკვეთა 3,5 ინდური რუპიის (დაახლოებით 85 ათასი აშშ დოლარი) გატანა საი–ბაბას აშრამიდან ქალაქ ბანგალორში. ჯერჯერობით მიმდინარეობს გამოძიება. ხოლო ადგილობრივი ხელისუფლება აშრამში აღწერას ატარებს და იმაზე ფიქრობს, როგორ მოექცეს საი–ბაბას მილიონებს.

საი–ბაბას გარდაცვალებამ პრობლემები შეუქმნა მთლიანად ქალაქ პუტაპარტის, რომელშიც იგი ცხოვრობდა. გურუ მთელი რეგიონის ეკონომიკის მამოძრავებელი იყო, სადაც პილიგრიმები, ტურისტები და ფული მსოფლიოს სხვადასხვა მხარეებიდან მდინარეებივით მიედინებოდნენ. გურუს გარდაცვალებასთან ერთად ქალაქში მკვეთრად დაეცა უძრავი ქონების ფასიც და მოთხოვნილებაც საქონელსა და მომსახურეობაზე.

საი–ბაბამ ქაგადება 14 წლის ასაკში დაიწყო და შემდგომში მსოფლიოს ერთერთი ყველაზე ცნობილი სასულიერო ლიდერი გახდა. როცა საკუთარ თავს ცოცხალი ღმერთი და ცნობილი ინდოელი წმინდანის, შირდელი საი–ბაბას რეინკარნაცია უწოდა, 1940 წელს სამხრეთ ინდოეთში მოგზაურობა და თავისი პირველი მიმდევრების შეკრება დაიწყო. ის ყველა რელიგიის თანასწორობას ქადაგებდა და თვლიდა, რომ ადამიანი გულწრფელად უნდა მისდევდეს იმ რელიგიას, რომელშიც დაიბადა, რადგან ღმერთი ერთია. თავის ქაგადებებში გურუ ადამიანებს ასწავლიდა, რომ სიხარბეს და ეჭვიანობას შებრძოლებოდნენ, რომ ყველა ადამიანი საკუთარი ძმასავით უყვარდეთ, არ მიეცათ ქრთამი და ღატაკებს დახმარებოდნენ არა ფულით, არამედ მათთვის სწავლის და სამუშაოს მიცემის გზით.

თვითონ საი–ბაბა უზარმაზარ თანხებს ხარჯავდა ქველმოქმედებაზე, აშენებდა სკოლებს და საავამდყოფოებს სხვადასხვა ქვეყნებში. გურუსთან ჩადიოდნენ ცნობილი პოლიტიკოსები და ვარსკვლავები მთელი მსოფლიოდან.

საი–ბაბას ბევრი აკრიტიკებდა კიდეც. მას ფუფუნების სიყვარულში, ყოვლისმცოდნედ თავის გასაღებაში და ფოკუსნიკობაში ადანაშაულებდნენ. 70–იან წლებში მას თავის შეგირდების მიმართ სექსუალურ ძალადობაშიც კი სდებდნენ ბრალს.


სხვა სტატიები ამ თემაზე:
* საი ბაბას დაკრძალვაზე ნახევარი მილიონი ადამიანი მივიდა

ტურისტები მდედრი დათვისა და ვეფხვის ბრძოლის მომსწრენი გახდნენ

ინდოეთში ტურისტების ჯგუფს უნიკალური შესაძლებლობა მიეცა, რომ მდედრი დათვისა და ვეფხვის ბრძოლისთვის ეცქირა რაჯასტანის შტატის ნაკრძალში „Ranthambhore Tiger Reserve“. დედა დათვი თავის ორ ბელთან ერთად წყალსაცავთან მივიდა, როდესაც იქვე მყოფმა უზარმაზარმა ვეფხვმა მოულოდნელად გადაწყვიტა, რომ დათვების ოჯახს თავს დასხმოდა. ბრძოლა სამი წუთის განმავლობაში გრძელდებოდა და დედა დათვი თავდაუზოგავად იცავდა შვილებს. ამ შერკინებას ტურისტების ბრბო ადევნებდა თვალს. მოშორებით მდგარი ადამიანები დედა დათვს გულშემატკივრობდნენ და აპლოდისმენტებით და შეძახილებით „ამხნევებდნენ“. „ეს იშვიათი შემთხვევაა, როცა ბევრმა ადამიანმა შეძლო საკუთარი თვალით ენახა ველურ ბუნებაში ვეფხვისა და დათვის ბრძოლა“, – ამბობს მომხდარის თვითმხილველი, ნაკრძალის თანამშრომელი ადიტია სინგჰი. ვეფხვის დამარცხების შემდეგ დათვმა ბელებთან ერთად ამაყად დატოვა ტურისტების აღფრთოვანებული ბრბო.

პეპელა სახელად – კამპა

ეს პოსტი წარმოადგენს საკონკურსო ნამუშევარს ბლოგერების კონკურსისთვის “პეპელა სახელად – კამპა“

ფარვანა დილიდან უხასიათოდ იყო. არც სკოლაში წასვლაზე უფიქრია. არც ბრინჯის ბურთულას მიკარებია, რომელიც გუშინდელი ვახშმიდან მშობლებმა დილისთვის დაუტოვეს. ზანტი ნაბიჯით გავიდა თიხით შელესილი ოთახიდან და კალირ–კანდას ხის (ადგილობრივ დიალექტზე ხეს „მოატყუე კუჭი“ ჰქვია, მისი 1–2 ფოთლის შეჭმის შემდეგ ადამიანი თავს მაძღრად გრძნობს რამდენიმე დღის განმავლობაში) ჩრდილში დაჯდა. გოგონას, რომელსაც სულ ახლახანს 12 წელი შეუსრულდა, სინამდვილეში კამპა ჰქვია, მაგრამ მისი ენერგიული ხასიათისა და ცეკვით დიდი გატაცების გამო ფარვანა შეარქვეს. ფარვანას ხომ აღმოსავლეთის ქვეყნებში პეპელას ეძახიან. 3 წლიდან ხელები სულ გაშლილი აქვს და სულ ცეკვავს, თუ  საოჯახო საქმეებით არ არის დაკავებული. ფარვანა მთელს ოჯახს უყვარს და სოფელშიც ყველას უხარია მისი დანახვა.

ფარვანას მამამ სანჯაი შარმამ შვილისთვის განკუთვნილ ბრინჯის ბურთულას ხელი არ ახლო და ისე წავიდა სოფლის სიახლოვეს მდებარე მაღაროში, სადაც ნახშირს ხელით მოიპოვებენ. სანჯაი ცალი თვალით თითქმის ვერაფერს ხედავს, მაგრამ უნდა იმუშაოს, რომ ოჯახიც გამოკვებოს და სამედიცინო ხარჯებიც დაფაროს. დედა ფარვანას უფროს ძმასთან, რანბირთან ერთად ბატონ არუნ პანდეისთან წასასვლელად ემზადება ადგილობრივ კლინიკაში. დოქტორმა რანბირს უნდა ურჩიოს, სად შეიძლება, რომ თირკმლის გადანერგვის ოპერაცია გაუკეთონ. თირკმელზე პრობლემების გამო 17 წლის რანბირმა მუშაობაც კი ვერ შეძლო და თუ ეშველება რამე, იქნებ ოჯახიც ცოტა ფეხზე დადგეს. დონორობას დედა აპირებს...

ჩრდილში მჯდარ ფარვანას მშობლების წუხანდელი საუბარი მოსვენებას არ აძლევდა. სანჯაის თუ თვალი არ ამოკვეთეს, სიბრმავე შეიძლება მეორე თვალზეც განუვითარდეს. თვალის დონორის შოვნაზე არც უფიქრიათ, რადგან რანბირს თირკმელს დედა უთმობს და კიდევ სხვა დონორზე ფიქრი ოჯახისთვის ზედმეტი ტვირთია. ჯობია სანჯაიმ უბრალოდ დაკარგოს ცალი თვალი. მაღაროში მაინც სიბნელეა და ცალი თვალიც ეყოფა სამუშაოდ. 1–2  წელიწადში აგერ ფარვანაც გასათხოვარი იქნება და მისი მზითვისთვის ერთი რუპიაც კი არ გააჩნიათ. 20 წლის რომ გახდება ფარვანა, უმზითვო შინაბერას ცოლად მოყვანა აღარავის მოუნდება...

ექიმისგან ფარვანას დედამ და ძმამ დამაიმედებელი ვერაფერი შეიტყვეს. დაღლილები ბრუნდებოდნენ შინ. რანბირი დედას ორი ნაბიჯით უსწრებდა და ქოხის ზღურბლზე გაშეშდა. როდესაც დედა მიუახლოვდა და შინ შესვლა სცადა, რანბირი არ გაინძრა. დედა აღელდა და ვაჟს ოთახისკენ უბიძგა. ფარვანა იატაკზე იწვა და კრუნჩხვები ტანჯავდა. გვერდით კი პესტიციდების შუშის ცარიელი ბოთლი ეგდო. ფარვანამ საწამლავი დალია. გაუბედურებულ დედას და ძმას უკან გაბრუნება მოუწიათ ექიმთან კლინიკაში, რომ გოგონა გადაერჩინათ. ფარვანამ ბატონი პანდეის ხელში საშინელი ტანჯვით დაასრულა ჯერ კიდევ ფრთებგაუშლელი სიცოცხლე.

კამპას თითქმის უწონო სხეულს კრემაცია მეორე დღეს ჩაუტარეს. მთელი სოფელი იყო მისული მდინარის პირას, სადაც ყველასთვის საყვარელი ფარვანა იფერფლებოდა. მზის ჩასვლის შემდეგ უბედური და გაწამებული ოჯახი შინ დაბრუნდა. არავის არაფერი უთქვამს. დილით ფარვანას დედამ გოგონას სასკოლო ჩანთას მოჰკრა თვალი ქოხის კუთხეში. გატანჯულ ქალს უხმოდ წასკდა ცრემლები. ჩანთაზე დაკეცილი ქაღალდი იდო...

თავის მოწამვლის წინ კამპამ წერილი დაწერა. ოჯახს თვითმკვლელობისთვის პატიებას სთხოვდა და ემუდარებოდა, რომ მისი თირკმელი რანბირისთვის გადაენერგათ, ხოლო თვალი მამისთვის...

(ნამდვილი ამბის მიხედვით. ეძღვნება 12 წლის მამპი სარკარს დასავლეთ ბენგალიიდან, რომელიც ცდილობდა მამისა და ძმისთვის სიცოცხლე გაეხანგრძლოვებინა)

ეს პოსტი წარმოადგენს საკონკურსო ნამუშევარს ბლოგერების კონკურსისთვის “პეპელა სახელად – კამპა“

რიქშები ინდოეთში ნავიგაციის სისტემებით აღიჭურვებიან

ინდოეთის დედაქალაქში რიქშებს სანავიგაციო სისტემებს დაუყენებენ თაღლითობასთან ბრძოლის მიზნით. ელექტრონული რუკების დანიშნულება იქნება მგზავრებსა და მძღოლებს შორის დავის მოგვარება, რომლებსაც მგზავრები ხშირად ტყუილში ადანაშაულებენ, ხოლო თვითონ მძღოლები კი დაბალ ანაზღაურებაზე წუწუნებენ. შემდეგი ერთი კვირის განმავლობაში სანავიგაციო სისტემებს 250 სამბორბლიან სატრანსპორტო საშუალებას დაუყენებენ, ხოლო ივლისის ბოლოსთვის ახალი მოწყობილობებით აღიჭურვება 55 ათასი მოტორიქშა აღიჭურვება.

მოტორიქშას „ტუკტუკსაც“ ეძახიან ალბათ იმ დამახასიათებელი ხმის გამო, რომელსაც ეს სატრანსპორტო საშუალება მუშაობის დროს გამოსცემს. ტუკტუკით მგზავრობა სინამდვილეში ძალიან მოსახერხებელი და იაფია და ყოველ მათგანში დაყენებულია მრიცხველები, რომლითაც მგზავრს შეუძლია აკონტროლოს გავლილი გზაზე დახარჯული თანხა. იმ შემთხვევაში, თუ დანიშნულების ადგილამდე გზა დაახლოებით იცი, მძღოლთან მოლაპარაკებაც შეიძლება, თუმცა უმეტესწილად მაინც მგზავრობის საფასური მრიცხველის ჩვენებაზეა დამოკიდებული. მაგრამ მრიცხველზე გამოსახული თანხა, ზოგიერთ შემთხვევაში რიქშას ხელს არ უშლის, რომ მგზავრებს, განსაკუთრებით უცხოელებს, დამატებით სთხოვოს თანხა და სწორედ აქ იწყება წუწუნი დაბალ ანაზღაურებაზე, შორეულ სოფელში მცხოვრებ დიდ ოჯახზე და ცხოვრების გაძვირებაზე.

ახალი სანავიგაციო ტექნიკა დანიშნულების ადგილამდე უმოკლესი გზის არჩევის საშუალებას მისცემს მგზავრს. მაგრამ ამის გარდა სხვა სიახლეებიც არის. ადგილობირვმა ხელისუფლებამ გადაწყვიტა ნამდვილი ომი გამოუცხადოს უხეშობას, ძალადობას და სექსუალურ შეწუხებას. მიუხედავად იმისა, რომ სამოგზაუროდ ინდოეთი სამხრეთ აზიის ერთერთი ყველაზე უსაფრთხო ქვეყანაა, იმის გამო, რომ მოსახლეობა ზედმეტად ჭრელია, სხვადასხვა ენებზე საუბრობს, სხვადასხვა აღმსარებლობას მისდევს და სხვადასხვა ცხოვრებისეული ტრადიციები გააჩნიათ, მოგზაურთა მიმართ უხეშობის შემთხვევებიც ფიქსირდება. მართალია, ასეთი შემთხვევები ერთეულია და თითქმის ყოველი მათგანი საერთაშორისო პრესაში დიდი აჟიოტაჟით განიხილება, როგორც ჩანს ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, რომ ასეთ შემთხვევებსაც მოუღოს ბოლოს ტურისტებისთვის მაქსიმალური კომფორტის შესაქმნელად. ამის ერთერთი მაგალითია ასევე ტუკტუკებში სასიგნალო ღილაკის დაყენება, რომლითაც ქალებს და ასევე უცხოელ ტურისტებს შესაძლებლობა ექნებათ პოლიცია გამოიძახონ.

ტუკტუკების მძღოლების უმრავლესობას ეს ახალი იდეები მაინც და მაინც არ აღაფრთოვანებს. საქმე იმაშია, რომ ახალი ნავიგატორების ფასი მათი თითქმის 2 თვის ხელფასს უტოლდება. ამასთან დაკავშირებით მთავრობამ რიქშებს მოწყობილობის ქირით აღება შესთავაზა მცირე თანხის საფასურად. აქციის მიზანია, ერთის მხრივ, რიქშების რეპუტაციის გამოსწორება, და მეორე მხრივ, მათთვის საშუალების მიცემა უფრო მეტი შემოსავალი მიიღონხარისხის გაუმჯობესებისა და შესაბამისად, მომსახურეობის ფასის გაზრდის მიზნით. მოტორიქშას მომსახურეობა 10-15 კილომეტრ მანძილზე დაახლოებით 2 აშშ დოლარამდე ჯდება.

ინდურ ტაძარში უზარმაზარი განძი აღმოაჩინეს

ასეულობით კილოგრამი ოქროს და ვერცხლის მონეტები, ბრილიანტები, მარგალიტები და სხვა ძვირფასი ნივთები იპოვეს ინდოეთის სამხრეთში, ქერალას შტატში პადმანაბჰასვამის ტაძრის დალუქული სათავსოების გახსნის შედეგად. გაზეთ Hindu–ს ცნობით, ეს ტაძრები ტრავანკორის სამთავროს მაჰარაჯებს ეკუთვნოდათ.

განძი 19–ე საუკუნეში დალუქეს. ტაძრის ამოშენებული სათავსოების ინსპექცია 27 ივნისს დაიწყო. სათავსოების ნაწილი ცარიელი აღმოჩნდა, ზოგიერთში კი ნაკლები ფასეულობის მქონე საგნებიც იპოვეს. სპეციალისტები ვარაუდობენ, რომ ეს განძეული ღმერთ ვიშნუსათვის მირთმეული შესაწირია, რომელიც საუკუნეების განმავლობაში გროვდებოდა. მეცნიერთა დიდი ინტერესი დაიმსახაურა მონეტებმა, რომლებიც მთელი მსოფლიოდან შედიოდა, მათ შორის ავსტრალიიდან, ვენეციიდან, ბრიტანეთის ოსტ–ინდური კომპანიიდან, მეზობელი მაისურის სამთავროდან.

ქერალას შტატის ადმინისტრაციამ, რომლის ტერიტორიაზეც მდებარეობს ეს ტაძარი, მისი დაცვა გააძლიერა. ამიერიდან აღმოჩენილი სიმდიდრის ოდენობის მიხედვით, პადმანაბჰასვამის ტაძარი თავისუფლად გაუტოლდება ანდჰრა–პრადეშის შტატის ცნობილ ვენკატეშვარას ტაძარს. როგორც ვარაუდობენ, აღმოჩენილი განძის საერთო ღირებულება, მისი ისტორიული ფასეულობის გარეშე, 20 მილიარდ ამერიკულ დოლარს აღემატება.